PARALEL OLMAYAN BİR HÜCUM EVRENİ

Uzun bir süredir Beşiktaş set hücumu yaparken Holosko pozisyona girdiğinde heyecanlanmıyorum, kaçacak gol için boşuna hayıflanmıyorum. Holosko ne kadar etkili bir “kontratak silahı”ysa o kadar da “ters tepen”, sürekli ıska geçen bir “set hücumu silahı”. Slovak forvet, 21. dakikada maalesef başta tek vuruş plaseler olmak üzere son vuruşlarda ne kadar büyük fundemantal eksikleri olduğunu en trajikomik şekilde bir kez daha gösterdi. Sonra da konsantrasyonunu tamamen kaybetti. Holosko, Beşiktaş’ın hücum setlerine “paralel olmayan bir evren”de kendi kendine bocaladı…
Beşiktaş’ın Schuster menşeli set hücumları her ne kadar Feyyaz’ın, İlhan Mansız’ın olmadığı yerde santrfor olarak nitelen Nobre’nin sınırlı yetenekleriyle biraz daha uyumlu olsa da, Holosko’nun “patlayıcı kontra forvet” profiline hiç uymadığı kesin. Aynı set hücumu mantığında Q7’nin yokluğunda Beşiktaş kanatlardan iki “ofansif özellikleri gelişmiş” bekiyle hücum etti ve Schuster orta sahanın kanatlarında sabit açık oyuncuları kullanmadı.
İki bek oyuncusunun bu kadar ofansif rollerle oynatıldığı bu sistemde de Aurelio mecburen önliberodan çok, ikinci hamleleri kısıtlı olan iki stopere çok yaklaşıp beklerinin boşalttığı alanlarda ilk topa basmak, kademeye girmek için “önstoper” gibi oynadı. Gözümüz gönlümüz iki ceza alanı arası sürekli mekik dokuyan Necip’i aradı. Aurelio’lu rotasyondan önce Ernst-Necip ikilisiyle Beşiktaş kalesinde daha çok pozisyon görse de rakibe verdiği pozisyonun en az iki katını buluyordu!

Tabii o maçlarda rakiplerin hiçbiri Trabzonspor değildi. Hasan Gören’in LigTV istatistiklerine göre ligimizin topla en çok oynayan üç oyuncusundan ikisi Trabzon orta sahasından Selçuk ve Colman. Bu maça kadar ligde hücumlarının %43’ünü kanatlardan %57’sini ortadan geliştiren Beşiktaş, ligin en optimum top kullanan orta sahası karşısında Rotasyon-Holosko-Aurelio üçgeninde ofans-defans dengesini kuramayınca zorlu deplasmandan eli boş dönmek zorunda kaldı.