ALMA TRAPATTONİ’NİN AHINI ÇIKAR DOMENECH DOMENECH

Tam 24 yıl önce şu anda Arjantin’in hocası olan Diego Maradona, İngiltere’ye eliyle attığı golü “Tanrı’nın Eli” olarak nitelemişti. Takım arkadaşı olan “1986 model Higuain” Valdano ise “Ben o golü atamazdım ama Maradona’dan daha iyi betimlerdim” demişti: “Tarih boyunca biz Arjantinliler’e siyasette, ekonomide, ticarette ‘el’le gol atan İngilizlere bu sefer biz saha içinde elle gol atmıştık ama en azından kimsenin burnu kanamamıştı!”

24 yıl sonra bu kez Fransa 6 ay içinde hem sahada İrlanda’ya karşı, hem de masa başında “Euro 2016 rakibi” Türkiye’ye attığı elle gollerden sonra aldığı “ah”lar sonucu öyle şeyler yaşadı ki! Bilseydi Henry, elini dünyanın gözüne ve İrlandalı oyuncuların kalbine soktuktan sonra gider hakeme delikanlı gibi “Elle attım” der, Dünya Kupası’nı evinden huzur içinde izlerdi! Kısacası alma Given’ın ahını, çıkar Anelka Anelka; alma Trapattoni’nin ahını, çıkar Domenech Domenech!


Diğer taraftan beraberlik sonucu “el ele” 2. tura çıkabilecek Uruguay ve Meksika, 1982 model Batı Almanya & Avusturya misali “küçülme”diler. Son anına kadar her iki takım da Dünya Kupası finali oynuyormuşçasına hırslı, ateşli ve güzel oyunlarıyla dünyanın tüm “şaibe bağımlısı” Ahmet Çakar’gillerine çok delikanlı bir selam gönderdiler.


Hayatı boyunca “Tanrı’nın Eli”nin laneti üzerine çöken Maradona da takımı Arjantin’i 2. turu garantilemesine rağmen 90 dakika kazanmak için oynattı. Keşke Fransızlar da Maradona misali hatalarından ders alsalar; Domenech-Henry çizgisinden ablasına edilen ırkçı küfre cevap vermeyi ne pahasına olursa olsun kazanmaya tercih eden Zidane’ın yolundan gitseler! Zidane’ın yokluğunda üst üste ikinci büyük turnuvada da galibiyet alamayıp 6’da 0 yapmaları anlayabilene çok büyük bir hayat dersi! Ne de olsa Valdano’nun dediği gibi futbol yaşadığımız hayatın metaforu…