İlk 15 > Son 75

Âşık olduğumuz takım sahaya adımını atınca mantığı, matematiği bir kenara bırakıyoruz, çoğumuz “Leyla ile Mecnun”un İsmail Abisi gibi hissediyoruz. Armayı görünce “2 kere 2 her zaman da 4 etmez belki de” diye umutlanmaktan kendimizi alamıyoruz. Ekonomik kriz, iyiniyetli ama tecrübesizlikten hatalar yapan yeni yönetim, takıma gönül verenlerin üzerinde %100 uzlaşmadığı bir teknik direktör... Sadece Beşiktaş altyapısının “solak Xabi Alonso”su Hasan Türk’ün ilk 11’de başlaması bile tüm bunları bir anda unutturuyor. Hatta UEFA standartları bağlamında çok başarılı olsa da futbol duygusu olarak “telefon rehberindeki herkese aynı anda yollanan bayram mesajı soğukluğu”nda olan Olimpiyat Stadı bile futbol yüreğimizdeki sıcaklığı azaltamıyor.

15 DAKİKALIK PASTIRMA YAZI
İlk 15 dakika Beşiktaş’ın sergilediği futbol siyah-beyaz yüreği daha da ısıttı ama “pastırma yazı” kadar kısa sürdü. Euro 2012’de İtalya’yı finale çıkaran Prandelli dizilişiyle maça başlayan Beşiktaş’ın ilk 15 dakikada geçen sezondan en büyük farkı “orta saha ribauntları”nı toplamasıydı. Bu da 15. dakika sonunda Beşiktaş’ın % 78 topa sahip olma oranını yakalamasını sağladı. Üstelik Beşiktaş aynı dakikaya kadar % 78 başarılı pas yapmıştı.
Ta ki Avusturya – Türkiye maçında bu sezon bambaşka oynayabileceğinin sinyallerini veren Veli sakatlanıp çıkana kadar. Kademe anlayışında Necip ile Hasan’ın görev bölgeleri çakışınca Veli’nin ribauntlardaki dinamizmini iki kere aradı orta saha. Ortası baklava şeklindeki 4-1-2-1-2 bir anda 4-3-30 metre boşluk-3’e dönüşüp bayatlamış şöbiyet tadı vermeye başladı. Almeida’nın “aktif emekli” edasında ruh halsizliği yüzünden Mustafa Pektemek çizgiye sıkışınca sapır sapır döküldü. İkisi arasındaki bağlantıyı kurma görevini üstlenen Olcay ise takımın tamamıyla olan bağlantıyı yitirdi.
60. dakikada topa sahip olma oranları eşitlenmişti. Daha da kötüsü Beşiktaş Fernandes’e rağmen durmayan toplarda pozisyon yaratırken çok zorlandı. Neyse ki Fernandes’in duran topları Federer’in vorhand’leri gibi!